Tunaendelea kwa mpangilio wa matukio tangu mwanzo (yaani Adamu/Hawa na Qabil/Habil) na nabii wetu anayefuata katika Taurati ni Nuh (au Nuhu/Nouh PBUH), ambaye aliishi takriban miaka 1600 baada ya Adamu. Watu wengi wa nchi za Magharibi wanaona kisa cha Nabii Nuuh (SAW) na mafuriko ni kitu kisichoaminika. Lakini ulimwengu umefunikwa na mwamba wa sedimentary, ambao huundwa kwa kuweka mashapo wakati wa mafuriko. Kwa hiyo tunao ushahidi wa kimwili wa gharika hii, lakini ni ishara gani ya Nuhu ambayo tunapaswa kuzingatia? Bofya hapa kusoma hadithi za Nuhu (SAW) katika Taurati na Qur’ani.
Inakosa dhidi ya Kupokea Rehema
Ninapozungumza na watu wa Magharibi kuhusu Hukumu ya Mwenyezi Mungu, jibu ninalopata mara nyingi ni kama, “Sina wasiwasi sana na Hukumu kwa sababu Yeye ni mwingi wa rehema sidhani kama atanihukumu kweli”. Ni simulizi hii ya Nuh (SAW) ambayo ilinifanya nihoji sana hoja hiyo. Ndio, Mwenyezi Mungu ni mwingi wa rehema, na kwa kuwa habadiliki, pia alikuwa mwingi wa rehema katika zama za Nuhu (SAW). Hata hivyo ulimwengu wote (mbali na Nuhu na familia yake) uliangamizwa katika hukumu hiyo. Surah Nuh (Sura 71 – Nuh) inatuambia kuwa:
Basi kwa ajili ya makosa yao waligharikishwa wakaingizwa Motoni, wala hawakuwapata wa kuwanusuru badala ya Mwenyezi Mungu. (Surah Nuh 71:25)
Basi rehema yake ilikuwa wapi wakati huo? Ilikuwa ndani ya safina. Kama Qur’an inavyotuambia:
Basi walimkanusha. Nasi tukamwokoa yeye na walio kuwa pamoja naye katika jahazi. Na tukawazamisha wale walio kanusha Ishara zetu. Hakika hao walikuwa watu vipofu. (Urefu 7:64)
Mwenyezi Mungu kwa Rehema Zake, akimtumia Nabii Nuh, (S.A.W), alitoa safina ambayo ilikuwa inapatikana kwa mtu yeyote. Mtu yeyote angeweza kuingia katika safina hiyo na kupata rehema na usalama. Tatizo lilikuwa karibu watu wote waliitikia ujumbe huo kwa kutoamini. Walimdhihaki Nuhu (SAW) na hawakuiamini Hukumu inayokuja. Lau wangeingia kwenye safina wangeepuka Hukumu.
Sehemu ya Qur’ani Tukufu pia inatuambia kwamba mmoja wa wana wa Nuhu alimwamini Mwenyezi Mungu na Hukumu inayokuja. Ukweli hasa kwamba alikuwa anajaribu kupanda mlima unaonyesha kwamba alikuwa akijaribu kuepuka hukumu ya Mwenyezi Mungu (hivyo lazima awe amemwamini Mwenyezi Mungu na Hukumu). Lakini tena kulikuwa na tatizo. Hakuchanganya imani yake na utii na akachagua badala yake kuamua kutengeneza njia yake mwenyewe ya kutoroka Hukumu. Lakini baba yake akamwambia:
Akasema: Nitakimbilia mlimani unilinde na maji. (Nuhu) akasema: Leo hapana wa kulindwa na amri ya Mwenyezi Mungu ila aliye mrehemu mwenyewe. Na wimbi likawatenganisha, akawa katika walio zama. (Surah 11: 43)
Mtoto huyu alihitaji Rehema za Mwenyezi Mungu, na sio juhudi zake mwenyewe za kuikwepa Hukumu. Jitihada zake za kupanda mlima hazikufaulu. Kwa hiyo matokeo yake yalikuwa sawa kabisa na yale yaliyomdhihaki Nabii Nuh (SAW) – kufa kwa kuzama majini. Lau angeingia kwenye safina pia angetoroka kutoka kwenye Hukumu. Kutokana na hili tunaweza kujua kwamba kumwamini tu Mwenyezi Mungu na Hukumu haitoshi kuikwepa. Kwa hakika ni katika kunyenyekea kwa Rehema ambapo Mwenyezi Mungu hutoa, badala ya mawazo yetu wenyewe, ambapo tunaweza kuwa na uhakika kwamba tutapata Rehema. Hii ni ishara ya Nuhu kwetu – safina. Ilikuwa ni Ishara ya wazi ya Hukumu ya Mwenyezi Mungu na pia njia yake ya Rehema na kuepushwa. Wakati kila mtu angeweza kuitazama ikijengwa ilikuwa ni ile ‘ishara ya wazi’ ya Hukumu inayokuja na Rehema inayopatikana. Lakini inaonyesha kuwa rehema yake inapatikana tu kupitia riziki aliyoiweka.
Basi kwa nini Nuhu alipata Rehema ya Mwenyezi Mungu? Taurati inarudia mara kadhaa maneno hayo
Naye Nuhu akafanya yote Bwana aliyomwamuru
Ninaona kuwa nina mwelekeo wa kufanya kile ninachoelewa, au kile ninachopenda, au kile ninachokubaliana nacho. Nina hakika kwamba Nuhu (SAW) lazima alikuwa na maswali mengi akilini mwake kuhusu onyo la Mwenyezi Mungu la mafuriko yanayokuja na amri yake ya kujenga safina kubwa namna hii juu ya nchi kavu. Nina hakika angeweza kufikiri kwamba kwa kuwa alikuwa mtu mzuri katika maeneo mengine labda hakuhitaji kuwa makini kujenga safina hii. Lakini alifanya’zote‘ hiyo iliamriwa – sio tu yale ambayo baba yake alimwambia, sio yale ambayo alielewa, sio yale ambayo alifurahiya nayo, na hata yale ambayo yalikuwa ya maana kwake. Huu ni mfano mzuri kwetu wa kufuata.
Mlango wa wokovu
Taurati pia inatuambia kwamba baada ya Nuhu, familia yake, na wanyama kuingia kwenye safina hiyo
Kila aina yao waliingia, dume na jike, kama Mungu alivyomwamuru Noa. Kisha, Mwenyezi-Mungu akaufunga mlango wa safina nyuma yake Noa. (Mwanzo 7:16)
Mwenyezi Mungu ndiye aliyeusimamia na kuusimamia Mlango mmoja wa safina – sio Nuhu (SAW). Hukumu ilipokuja na maji yakaja, hakuna kiasi cha kugonga safina kutoka kwa watu waliokuwa nje kingeweza kumsukuma Nuhu kufungua mlango. Mwenyezi Mungu aliudhibiti mlango huo mmoja. Lakini wakati huo huo wale waliokuwa ndani wangeweza kutulia kwa kujiamini kwamba kwa vile Mwenyezi Mungu aliudhibiti mlango kwamba hakuna upepo au wimbi linaloweza kuufungua. Walikuwa salama katika mlango wa matunzo ya Mwenyezi Mungu na Rehema.
Kwa vile Mwenyezi Mungu habadilishi hili pia lingetuhusu sisi leo. Mitume wote wanatahadharisha kwamba kuna Hukumu nyingine inakuja – na hii kwa moto – lakini ishara ya Nuhu (SAW) inatuhakikishia kwamba pamoja na Hukumu Yake Atatoa Rehema. Lakini tunapaswa kutafuta ‘safina’ yake yenye mlango mmoja utakaotuhakikishia kupokea Rehema.
Sadaka ya Mitume
Pia Taurati inatuambia kwamba Nuhu (S.A.W):
Noa akamjengea Mwenyezi-Mungu madhabahu, akatwaa mmoja katika kila aina ya wanyama walio safi na ndege walio safi, akamtolea Mungu sadaka za kuteketezwa. (Mwanzo 8:20)
Hii inafaa muundo wa Adamu/Hawa na Qabil/Habil ya kutoa dhabihu za wanyama. Hii ina maana, kwa mara nyingine tena, kwamba kwa kufa kwa mnyama na kumwaga damu ndivyo jinsi Nabii Nuhu (SAW) alivyoomba, na akakubaliwa na Mwenyezi Mungu. Kwa hakika Taurati inasema kwamba baada tu ya dhabihu hii Mwenyezi Mungu ‘alimbariki Nuhu na wanawe’ (Mwanzo 9:1) na ‘akafanya agano na Nuhu’ (Mwanzo 9:8) kutowahukumu tena watu wote kwa gharika. Kwa hiyo inaonekana kwamba dhabihu, kifo, na kumwaga damu ya mnyama na Nuhu ilikuwa muhimu katika ibada yake kwa Mwenyezi Mungu. Je, hii ni muhimu kwa kiasi gani? Tunaendeleza uchunguzi wetu kupitia Mitume wa Taurati, kwa Mengi/Lut ijayo.