Surah ad-Dukhan (Surah 44 – Moshi) inatuambia kwamba kabila la Maquraishi lilikataa ujumbe wa Mtume Muhammad (SAW) kwa kumpa changamoto ifuatayo:
Hakika hawa wanasema:Hapana ila kufa kwetu mara ya kwanza tu, wala sisi hatufufuliwi.Basi warudisheni baba zetu, ikiwa nyinyi mnasema kweli. (Surah Ad-Dukhan 44:34-36)
Walimpa changamoto amfufue mtu kutoka kwa wafu ili kuthibitisha ukweli wa ujumbe wake. Surah al-Ahqaf (Surah 46 – Upepo Uliopinda Sandhill) inasimulia changamoto sawa kutoka kwa asiyeamini hadi kwa wazazi wake waumini.
Na ambaye amewafyonya wazazi wake na akawaambia: Ati ndio mnanitisha kuwa nitafufuliwa, na hali vizazi vingi vimekwisha pita kabla yangu! Na hao wazazi humwomba msaada Mwenyezi Mungu (na humwambia mtoto wao): Ole wako! Amini! Hakika ahadi ya Mwenyezi Mungu ni kweli. Na yeye husema: Hayakuwa haya ila ni visa vya watu wa kale. (Surah al-Ahqaf 46:17)
Kafiri alipuuzilia mbali ufufuo kuwa ni hekaya kwani haukuwa umetukia bado. Surah ad-Dukhan na Surah al-ahqaf zote zinarejelea makafiri wakitumia mtihani wa kufufuka kutoka kwa wafu kumchunguza Mtume SAW na imani ya kimsingi ya waamini Mungu mmoja. Nabii Isa al Masih PBUH alikutana na aina hiyo hiyo ya uchunguzi na wapinzani wake. Alitumia jaribio hili kufichua ishara zote mbili za mamlaka yake na madhumuni ya utume wake.
Je! Utume wa Isa al Masih ulikuwa upi?
Isa al Masih (SAW) alifundishwa, kuponywa, na alifanya miujiza mingi. Lakini swali bado lilibaki akilini mwa wanafunzi wake, wafuasi wake na hata maadui zake: kwa nini amekuja? Mitume wengi waliotangulia, wakiwemo Nabii Musa (SAW), pia alifanya miujiza ya nguvu. Kwa vile Musa alikuwa tayari kupewa sheria, na Isa mwenyewe alisema “hakuja kutangua sheria”, kwa nini basi alitumwa na Mwenyezi Mungu?
Rafiki yake Mtume (SAW) aliugua sana. Wanafunzi wake walitarajia kwamba Nabii Isa al Masih (SAW) angemponya rafiki yake, kama yeye akiwaponya wengine wengi. Lakini Isa al Masih (SAW) kwa makusudi hakumponya rafiki yake na kwa kufanya hivyo alidhihirisha ujumbe wake. Injil inaiandika hivi:
Isa al Masih anakabiliana na Mauti
1 Basi mtu mmoja alikuwa hawezi, Lazaro wa Bethania, mwenyeji wa mji wa Mariamu na Martha, dada yake.
2 Ndiye Mariamu yule aliyempaka Bwana marhamu, akamfuta miguu kwa nywele zake, ambaye Lazaro nduguye alikuwa hawezi.
3 Basi wale maumbu wakatuma ujumbe kwake wakisema, Bwana, yeye umpendaye hawezi.
4 Naye Yesu aliposikia, alisema, Ugonjwa huu si wa mauti, bali ni kwa ajili ya utukufu wa Mungu, ili Mwana wa Mungu atukuzwe kwa huo.
5 Naye Yesu alimpenda Martha na umbu lake na Lazaro.
6 Basi aliposikia ya kwamba hawezi, alikaa bado siku mbili pale pale alipokuwapo.
7 Kisha, baada ya hayo, akawaambia wanafunzi wake, Twendeni Uyahudi tena.
8 Wale wanafunzi wakamwambia, Rabi, juzijuzi tu Wayahudi walikuwa wakitafuta kukupiga kwa mawe, nawe unakwenda huko tena?
9 Yesu akajibu, Je! Saa za mchana si kumi na mbili? Mtu akienda mchana hajikwai; kwa sababu aiona nuru ya ulimwengu huu.
10 Bali akienda usiku hujikwaa; kwa sababu nuru haimo ndani yake.
11 Aliyasema hayo; kisha, baada ya hayo, akawaambia, Rafiki yetu, Lazaro, amelala; lakini ninakwenda nipate kumwamsha.
12 Basi wale wanafunzi wakamwambia, Bwana, ikiwa amelala, atapona.
13 Lakini Yesu alikuwa amenena habari ya mauti yake; nao walidhania ya kuwa ananena habari ya kulala usingizi.
14 Basi hapo Yesu akawaambia waziwazi, Lazaro amekufa.
15 Nami nafurahi kwa ajili yenu kwamba sikuwako huko, ili mpate kuamini; lakini na twendeni kwake.
16 Basi Tomaso, aitwaye Pacha, akawaambia wanafunzi wenziwe, Twendeni na sisi, ili tufe pamoja naye.
17 Basi Yesu alipofika, alimkuta amekwisha kuwamo kaburini yapata siku nne.
18 Na Bethania ilikuwa karibu na Yerusalemu, kadiri ya maili mbili hivi;
19 na watu wengi katika Wayahudi walikuwa wamekuja kwa Martha na Mariamu, ili kuwafariji kwa habari ya ndugu yao.
20 Basi Martha aliposikia kwamba Yesu anakuja, alikwenda kumlaki; na Mariamu alikuwa akikaa nyumbani.
21 Basi Martha akamwambia Yesu, Bwana, kama ungalikuwapo hapa, ndugu yangu hangalikufa.
22 Lakini hata sasa najua ya kuwa yo yote utakayomwomba Mungu, Mungu atakupa.
23 Yesu akamwambia, Ndugu yako atafufuka.
24 Martha akamwambia, Najua ya kuwa atafufuka katika ufufuo siku ya mwisho.
25 Yesu akamwambia, Mimi ndimi huo ufufuo, na uzima. Yeye aniaminiye mimi, ajapokufa, atakuwa anaishi;
26 naye kila aishiye na kuniamini hatakufa kabisa hata milele. Je! Unayasadiki hayo?
27 Akamwambia, Naam, Bwana, mimi nimesadiki ya kwamba wewe ndiwe Kristo, Mwana wa Mungu, yule ajaye ulimwenguni.
28 Naye alipokwisha kusema hayo, alikwenda zake; akamwita umbu lake Mariamu faraghani, akisema, Mwalimu yupo anakuita.
29 Naye aliposikia, aliondoka upesi, akamwendea.
30 Na Yesu alikuwa hajafika ndani ya kijiji; lakini alikuwa akalipo pale pale alipomlaki Martha.
31 Basi wale Wayahudi waliokuwapo na Mariamu nyumbani, wakimfariji, walipomwona jinsi alivyoondoka upesi na kutoka, walimfuata; huku wakidhania ya kuwa anakwenda kaburini ili alie huko.
32 Basi Mariamu alipofika pale alipokuwapo Yesu, na kumwona, alianguka miguuni pake, akamwambia, Bwana, kama ungalikuwapo hapa, ndugu yangu hangalikufa.
33 Basi Yesu alipomwona analia, na wale Wayahudi waliofuatana naye wanalia, aliugua rohoni, akafadhaika roho yake,
34 akasema, Mmemweka wapi? Wakamwambia, Bwana, njoo utazame.
35 Yesu akalia machozi.
36 Basi Wayahudi wakasema, Angalieni jinsi alivyompenda.
37 Bali wengine wao wakasema, Je! Huyu aliyemfumbua macho yule kipofu, hakuweza kumfanya na huyu asife?
38 Basi Yesu, hali akiugua tena nafsini mwake, akafika kwenye kaburi. Nalo lilikuwa ni pango, na jiwe limewekwa juu yake.
39 Yesu akasema, Liondoeni jiwe. Martha, dada yake yule aliyefariki, akamwambia, Bwana, ananuka sasa; maana amekuwa maiti siku nne.
40 Yesu akamwambia, Mimi sikukuambia ya kwamba ukiamini utauona utukufu wa Mungu?
41 Basi wakaliondoa lile jiwe. Yesu akainua macho yake juu, akasema, Baba, nakushukuru kwa kuwa umenisikia.
42 Nami nalijua ya kuwa wewe wanisikia sikuzote; lakini kwa ajili ya mkutano huu wanaohudhuria nalisema haya, ili wapate kusadiki kwamba ndiwe uliyenituma.
43 Naye akiisha kusema hayo, akalia kwa sauti kuu, Lazaro, njoo huku nje.
44 Akatoka nje yule aliyekufa, amefungwa sanda miguuni na mikononi, na uso wake amefungwa leso. Naye Yesu akawaambia, Mfungueni, mkamwache aende zake.
(Yohana 11: 1-44)
Dada hao walitarajia kwamba Isa al Masih angekuja haraka kumponya kaka yao. Isa al Masih alichelewesha safari yake kwa makusudi kuruhusu Lazaro kufa, na hakuna aliyeweza kuelewa kwa nini alifanya hivi. Lakini katika tukio hili tunaweza kuona ndani ya moyo wake na tunasoma kwamba alikuwa na hasira. Lakini alikuwa na hasira na nani? akina dada? Umati? Wanafunzi? Lazaro? Hapana, alikasirika kifo chenyewe. Pia, hii ni moja ya nyakati mbili tu ambapo imeandikwa kwamba Isa al Masih alilia. Kwa nini alilia? Ni kwa sababu alimuona rafiki yake ameshikwa na kifo. Kifo kilichochea hasira na pia kilio ndani ya nabii huyo.
Kuponya watu wa magonjwa, nzuri kama hiyo, kuahirisha tu kifo chao. Wakiponywa au la, kifo hatimaye huwashikilia watu wote, wawe wazuri au wabaya, mwanamume au mwanamke, mzee au mchanga, wa kidini au la. Hii imekuwa kweli tangu Adamuambaye, kwa mujibu wa Taurati na Qur’ani zote mbili, alikuwa amekufa kwa sababu ya uasi wake. Wazao wake wote, wewe na mimi pamoja, tunashikiliwa na adui – kifo. Dhidi ya kifo tunahisi kwamba hakuna jibu, hakuna tumaini. Wakati kuna tumaini la ugonjwa tu linabaki, ndiyo maana dada zake Lazaro walikuwa na tumaini la uponyaji. Lakini kwa kifo hawakuhisi tumaini. Hii ni kweli kwetu pia. Hospitalini kuna matumaini lakini kwenye mazishi hakuna. Kifo ndiye adui yetu wa mwisho. Huyu ni adui Isa al Masih alikuja kutushinda na ndio maana akawatangazia dada zake kuwa:
Yesu akamwambia, Mimi ndimi huo ufufuo, na uzima. Yeye aniaminiye mimi, ajapokufa, atakuwa anaishi; (Yohana 11:25)
Isa al Masih (SAW) alikuwa amekuja kuangamiza mauti na kuwapa uhai wale wote waliokitaka. Alionyesha mamlaka yake kwa utume huu kwa kumfufua Lazaro hadharani kutoka kwa wafu. Anajitolea kufanya vivyo hivyo kwa wengine wote ambao wangetaka uhai badala ya kifo.
Majibu kwa Mtume
Ingawa kifo ni adui wa mwisho wa watu wote, wengi wetu tumeshikwa na ‘maadui’ madogo, yanayotokana na migogoro (ya kisiasa, kidini, kikabila n.k.) inayoendelea na wengine wanaotuzunguka kila wakati. Hii ilikuwa kweli katika zama za Isa al Masih pia. Kutokana na majibu ya mashahidi kwa muujiza huu tunaweza kuona ni nini mahangaiko makuu ya watu mbalimbali walioishi wakati huo yalikuwa. Hapa kuna maoni tofauti yaliyorekodiwa.
45 Basi wengi katika Wayahudi waliokuja kwa Mariamu, na kuyaona yale aliyoyafanya, wakamwamini.
46 Lakini wengine wakaenda zao kwa Mafarisayo, wakawaambia aliyoyafanya Yesu.
47 Basi wakuu wa makuhani na Mafarisayo wakakusanya baraza, wakasema, Tunafanya nini? Maana mtu huyu afanya ishara nyingi.
48 Tukimwacha hivi, watu wote watamwamini; na Warumi watakuja, watatuondolea mahali petu na taifa letu.
49 Mtu mmoja miongoni mwao, Kayafa, aliyekuwa Kuhani Mkuu mwaka ule, akawaambia, Ninyi hamjui neno lo lote;
50 wala hamfikiri ya kwamba yafaa mtu mmoja afe kwa ajili ya watu, wala lisiangamie taifa zima.
51 Na neno hilo yeye hakulisema kwa nafsi yake; bali kwa kuwa alikuwa Kuhani Mkuu mwaka ule, alitabiri ya kwamba Yesu atakufa kwa ajili ya taifa hilo.
52 Wala si kwa ajili ya taifa hilo tu; lakini pamoja na hayo awakusanye watoto wa Mungu waliotawanyika, ili wawe wamoja.
53 Basi tangu siku ile walifanya shauri la kumwua.
54 Kwa hiyo Yesu hakutembea tena kwa wazi katikati ya Wayahudi; bali alitoka huko, akaenda mahali karibu na jangwa, mpaka mji uitwao Efraimu; akakaa huko pamoja na wanafunzi wake.
55 Na Pasaka ya Wayahudi ilikuwa karibu; na wengi wakakwea toka mashambani kwenda Yerusalemu kabla ya Pasaka, ili wajitakase.
56 Basi wao wakamtafuta Yesu, wakasemezana hali wamesimama hekaluni, Mwaonaje? Haji kabisa sikukuu hii?
57 Na wakuu wa makuhani na Mafarisayo walikuwa wametoa amri ya kwamba mtu akimjua alipo, alete habari, ili wapate kumkamata.
(Yohana 11:45-57)
Kwa hivyo mvutano uliongezeka. Nabii Isa al Masih (SAW) alikuwa ametangaza kwamba yeye ni ‘uhai’ na ‘ufufuo’ na angeshinda kifo chenyewe. Viongozi hao walijibu kwa kupanga njama ya kumuua. Watu wengi walimwamini, lakini wengine wengi hawakujua la kuamini. Katika hatua hii inaweza kufaa kujiuliza kama tulikuwa mashahidi wa kufufuliwa kwa Lazaro kile ambacho tungechagua kufanya. Je, tungekuwa kama Mafarisayo, tukikazia fikira pambano fulani ambalo hivi karibuni litasahauliwa katika historia, na kupoteza pendekezo la uhai kutokana na kifo? Au je, ‘tungemwamini’ na kuweka tumaini letu katika toleo lake la ufufuo, hata ikiwa hatukuelewa yote? Majibu tofauti ambayo Injil inarekodi wakati huo ni majibu yale yale kwa ofa yake ambayo watu tofauti hutoa leo.
Mabishano haya yalikuwa yakiongezeka kadiri sikukuu ya Pasaka ilivyokuwa inakaribia – sikukuu hiyohiyo ambayo Nabii Musa (SAW) alikuwa ameanza miaka 1500 kabla ya hapo kama Ishara ya kifo kinachopita. Injil inaendelea kwa kuonyesha jinsi Nabii Isa al Masih (S.A.W) aliamua kukamilisha kazi yake ya kushinda kifo- kwa. kusaidia mtu anayeepukwa na wengine kama ‘msaliti’.